Laser rubinowy

Laser rubinowy, został skonstruowany w 1960 roku przez Theodore'a Maimana. Wykorzystuje on syntetyczny kryształ rubinu jako medium aktywne, emitując światło o długości fali 694,3 nm w głębokim czerwonym kolorze. Mechanizm działania opiera się na optycznym pompowaniu za pomocą lampy błyskowej ksenonowej, co prowadzi do wzbudzenia jonów chromu (Cr³⁺) w krysztale rubinu i emisji spójnego światła laserowego.

Cechy techniczne lasera rubinowego:

Długość fali: 694,3 nm (zakres światła widzialnego).

Medium aktywne: syntetyczny kryształ rubinu domieszkowany jonami chromu.

Mechanizm pompowania: optyczne pompowanie za pomocą lampy ksenonowej.

Czas trwania impulsu: rzędu nanosekund, co pozwala na precyzyjne dostarczanie energii do docelowych struktur skóry.

Energia impulsu: dostosowywana w zależności od wskazań klinicznych i rodzaju leczonej zmiany.

Częstotliwość powtarzania: zazwyczaj w zakresie 1–10 Hz, co wpływa na czas trwania zabiegu i komfort pacjenta.

Laser rubinowy znalazł szerokie zastosowanie w dermatologii i medycynie estetycznej, szczególnie w usuwaniu tatuaży i leczeniu problemów pigmentacyjnych skóry.

Jego zdolność do selektywnego oddziaływania na melaninę pozwala na skuteczne usuwanie:

Tatuaży:

Laser rubinowy efektywnie usuwa tatuaże, zwłaszcza w kolorach ciemnych, takich jak czarny, niebieski i zielony. Proces ten polega na rozbiciu cząsteczek tuszu na mniejsze fragmenty, które są następnie eliminowane przez układ immunologiczny organizmu.

Zmian pigmentacyjnych:

Stosowany w leczeniu plam soczewicowatych (lentigo), piegów oraz innych zmian pigmentacyjnych skóry. Działa na zasadzie selektywnej fototermolizy, gdzie energia lasera jest absorbowana przez melaninę, prowadząc do jej zniszczenia bez uszkodzenia otaczających tkanek.

Naczyniaków płaskich i teleangiektazji:

Laser rubinowy może być wykorzystywany do redukcji zmian naczyniowych poprzez selektywne uszkadzanie rozszerzonych naczyń krwionośnych.

Redukcji drobnych zmarszczek i poprawy tekstury skóry:

Poprzez stymulację produkcji kolagenu, laser rubinowy przyczynia się do wygładzenia drobnych linii i poprawy elastyczności skóry. Allure

Współczesna medycyna estetyczna coraz częsciej sięga po zaawansowane technologie światłolecznictwa, oferując precyzyjne i bezpieczne metody walki z niechcianym pigmentem skóry – zarówno tym pochodzenia naturalnego, jak i sztucznego. Jednym z najbardziej selektywnych rozwiązań wykorzystywanych w leczeniu min. zmian barwnikowych jest światło o długości fali 694 nanometrów, które ze względu na swoje właściwości fizyczne wykazuje bardzo wysokie powinowactwo min. do melaniny – naturalnego barwnika zawartego w naskórku.

W praktyce klinicznej oznacza to możliwość przeprowadzenia procedur usuwania zmian pigmentacyjnych z wyjątkową dokładnością i miewielkim ryzykiem uszkodzenia otaczających struktur. Szczególnie dobre efekty osiąga się w terapii piegów, plam soczewicowatych, przebarwień pozapalnych oraz nieudanych zabiegów makijażu permanentnego.

W wielu przypadkach można również zastosować tę technologię w celu redukcji niechcianych tatuaży, zwłaszcza w odcieniach czerni, niebieskości i zieleni, które są trudne do usunięcia laserami KTP i Nd: Yag. W naszej praktyce jest to główne zadanie tego lasera.

Lubimy ten laser z uwagi na:

• Możliwość eliminacji pigmentu bez pozostawiania blizn.

• Niewielkie ryzyko powikłań, takich jak przejściowa hipo- lub hiperpigmentacja
• Doskonałe uzupełnienie terapii tatuaży dla laserów pikosekundowych

Laser rubinowy oraz jego nowoczesne wersje, współpraca w laserem pikosekundowym, stanowią istotne narzędzia w medycynie estetycznej, oferując skuteczne rozwiązania dla problemów związanych z pigmentacją skóry, tatuażami oraz poprawą jakości skóry.

Zabiegi tyl laserem mają typowe przeciwwskazania. Mianowicie stosowanie lasera rubinowego jest przeciwwskazane u osób:

z aktywnymi infekcjami skórnymi w obszarze zabiegowym,
ze skłonnością do bliznowców,
przyjmujących leki światłouczulające,
w ciąży,
skłonności do bliznowców (keloidów),
przyjmowania leków światłouczulających (np. retinoidów, tetracyklin),
niektórych chorób autoimmunologicznych skóry.

Z uwagi na wysokie powinowadztwo do melaniny, nie stosujemy lasera rubinowego u osób z siemnym fototypem skóry.

Możliwe skutki uboczne obejmują:

przejściowy rumień i obrzęk,
hipo- lub hiperpigmentację,
rzadko powstawanie blizn.

Badania kliniczne wykazały, że laser rubinowy jest skuteczny w usuwaniu tatuaży, przy czym ciemniejsze kolory tuszu reagują lepiej na leczenie. W przypadku zmian pigmentacyjnych, takich jak plamy soczewicowate, obserwowano znaczną poprawę po kilku sesjach zabiegowych.

Przebieg procedury zabiegowej: Zabieg rozpoczyna się od oczyszczenia i znieczulenia miejscowego obszaru poddanego terapii. Następnie, za pomocą lasera rubinowego, emitowane są krótkie impulsy światła skierowane na docelowe zmiany. Pacjent może odczuwać lekkie pieczenie lub ukłucia. Po zabiegu skóra może być zaczerwieniona i lekko opuchnięta.

Zabiegi laserem rubinowym tworzą zalecenia typowe dla większości zabiegów laserowych i są to między innymi:

Unikanie ekspozycji na słońce i stosowanie kremów z wysokim filtrem UV.
Stosowanie zaleconych preparatów łagodzących i nawilżających.
Unikanie drażniących kosmetyków i zabiegów w obszarze poddanym terapii.

Nowoczesne wersje lasera rubinowego, takie jak w laserach pikosekundowych, stanowią istotne narzędzia w medycynie estetycznej, oferując skuteczne rozwiązania dla problem wielu problemów skórnych oraz przy usuwaniu tatuaży.

Czym właściwie jest laser rubinowy i czym różni się od innych laserów?

Laser rubinowy to jeden z pierwszych wynalezionych laserów, oparty na ciele stałym. Medium aktywnym jest syntetyczny kryształ rubinu (Al₂O₃ domieszkowany jonami Cr³⁺), emitujący światło o długości fali 694,3 nm, czyli w zakresie głębokiej czerwieni.
W porównaniu do innych laserów, takich jak Nd:YAG (1064 nm) czy aleksandrytowy (755 nm), laser rubinowy charakteryzuje się wysokim powinowactwem do melaniny, co czyni go szczególnie skutecznym w leczeniu zmian pigmentacyjnych i usuwaniu tatuaży w ciemnych barwach.

Na jakiej zasadzie działa laser rubinowy w zabiegach estetycznych?

Mechanizm działania opiera się na selektywnej fototermolizie – energia lasera pochłaniana jest przez wybrany chromofor (melaninę lub tusz tatuażu), co prowadzi do jego zniszczenia.
W przypadku technologii Q-switch, impulsy są bardzo krótkie (rzędu nanosekund), dzięki czemu możliwe jest rozbicie pigmentu bez uszkadzania otaczających tkanek. Fragmenty pigmentu są następnie usuwane przez komórki układu immunologicznego.

Jakie problemy skórne można leczyć laserem rubinowym?

Laser rubinowy znajduje zastosowanie głównie w leczeniu:

tatuaży (szczególnie w kolorach czarnym, niebieskim, zielonym),
przebarwień naskórkowych (lentigo, piegi, plamy café-au-lait),
niektórych znamion barwnikowych naskórka,
plam posłonecznych i starczych,
naczyniaków płaskich i teleangiektazji (przy odpowiednich parametrach),
drobnych zmarszczek i utraty jędrności skóry.

Ile zabiegów laserem rubinowym potrzeba, by uzyskać efekt?

Liczba wymaganych zabiegów zależy od rodzaju i głębokości pigmentu. W przypadku tatuaży najczęściej potrzeba 4–10 sesji w odstępach 6–8 tygodni. Dla przebarwień powierzchownych wystarczające mogą być 1–3 zabiegi. Efekty pojawiają się stopniowo, ponieważ organizm potrzebuje czasu, by usunąć rozbity pigment.

Jak wygląda skóra po zabiegu?

Bezpośrednio po zabiegu może wystąpić:

zaczerwienienie,
lekki obrzęk,
uczucie pieczenia lub napięcia skóry.

W ciągu kilku dni może dojść do łagodnego złuszczania lub ściemnienia leczonego obszaru. Jest to naturalna reakcja skóry.

Zalecenia pozabiegowe:

stosowanie kremów łagodzących (np. z pantenolem),
ochrona przeciwsłoneczna SPF 50+ przez min. 4 tygodnie,
unikanie sauny, basenu, makijażu i kosmetyków drażniących przez 48 godzin.

Czy laser rubinowy jest bezpieczny dla każdego typu skóry?

Nie. Ze względu na silne powinowactwo do melaniny, laser rubinowy najbezpieczniej stosować u osób z fototypem I–III w skali Fitzpatricka (jasna karnacja). U osób z ciemniejszym fototypem wzrasta ryzyko hipopigmentacji lub hiperpigmentacji, dlatego konieczna jest ostrożna kwalifikacja lub rozważenie alternatywnych technologii, np. Nd:YAG.

Jakie są przeciwwskazania do zabiegu laserem rubinowym?

Zabiegu nie wykonuje się w przypadku:

aktywnych infekcji skóry w obrębie planowanego zabiegu,
świeżej opalenizny,
ciąży i karmienia piersią,
skłonności do bliznowców (keloidów),
przyjmowania leków światłouczulających (np. retinoidów, tetracyklin),
chorób autoimmunologicznych skóry.

Czym różni się laser rubinowy od lasera pikosekundowego?

Laser pikosekundowy generuje impulsy o czasie trwania rzędu pikosekund (czyli jeszcze krótsze niż w Q-switched). Dzięki temu:

wywiera mniejszy efekt cieplny na otaczające tkanki,
skuteczniej rozbija drobniejsze cząstki pigmentu,
zapewnia krótszy czas rekonwalescencji.

Mimo to, laser rubinowy Q-switched nadal pozostaje sprawdzonym narzędziem w terapii zmian pigmentacyjnych, szczególnie w leczeniu tatuaży i powierzchownych przebarwień.

Jakie są dowody na skuteczność lasera rubinowego?

W badaniach klinicznych wykazano:

redukcję pigmentu tatuażu o 45–65% po 4 sesjach,

powyżej 90% redukcji po 8–10 sesjach (szczególnie barwniki czarne, zielone i niebieskie).

SKUTECZNE USUWANIE ZIELONYCH I NIEBIESKICH TATUAŻY

ZASTOSOWANIE LASERA RUBINOWEGO W MEDYCYNIE ESTETYCZNEJ

Tatuaży:

Zmian pigmentacyjnych:

Naczyniaków płaskich i teleangiektazji:

Redukcji drobnych zmarszczek i poprawy tekstury skóry:

ZALETY LASERA RUBINOWEGO

LASER RUBINOWY - PRZECIWWSKAZANIA

ZALECENIA PO ZABIEGU LASEREM RUBINOWYM

LASER RUBINOWY - FAQ

WYBRANE ZABIEGI :

Hydradermabrazja

Trening EMS

Mezoterapia mikroigłowa

Peelingi chemiczne

Mezoterapia igłowa

RF frakcyjny

Depilacja laserowa

Laser pikosekundowy